Deponia 3: Goodbye Deponia

„Deponia 3: Goodbye Deponia”, to trzecia i ostatnia część przygód mieszkańca zaśmieconej planety, dwulicowego, pozbawionego skrupułów, czasami chamskiego Rufusa, za której powstanie odpowiedzialne jest, tak jak i w przypadku dwóch poprzednich części niemieckie studio Daedalic Entertainment. Ja natomiast, po przejściu gry odniosłam wrażenie, że koniec historii Rufusa i Goal, w tej serii, to początek innej gry lub nawet serii gier, bowiem jej zakończenie otwiera furtkę do powstanie kolejnego pokręconego scenariusza i kto wie, może tak się stanie.



Kolejny raz ratujemy nieszczęsną Deponię i równie pokrzywdzoną przez los i nie tylko Goal, ale tym razem przez większą część gry robimy to za pomocą trzech sklonowanych Rufusów. Fabuła jest pokręcona, wielowątkowa i zawiera mesę nawiązań do poprzednich jej części, więc osoby, które nie grały ani w jedną, ani w drugą odsłonę Deponi, mogą się w niej nieco gubić. Na swej drodze spotykamy wiele znanych z poprzednich części postaci, a sam Rufus wielokrotnie wspomina to co wydarzyło się w poprzedniej grze.



Czytając zapowiedzi dotyczące powstanie trójeczki, mogliśmy dowiedzieć się, że w tej finałowej odsłonie nasz bohater spuści z tonu i stanie się łagodniejszy, bardziej poukładany i zdecydowanie lepszy, taki prawie do rany przyłóż. Nie do końca tak jest. Jego charakter się nieco zmienił i samo to w grze przyznaje, ale i tak górę biorą cechy samoluba i pana i władcy, choć w tym wypadku pokazane są one moim skromnym zdaniem w formie dużo bardziej humorystycznej.



Poprzednie gry z serii, tak i ta, to klasyczna przygotówka point&click, obsługiwane w całości za pomocą myszy, prawym lub lewym jej klawiszem. Gra pozbawiona jest elementów zręcznościowych i czasówek. Z obsługą gry możemy, tak jak i w każdej z części, zapoznać się na jej początku, przechodząc samouczek, który w tym przypadku prowadzi była dziewczyna Rufusa, Toni. Jeśli nie chcemy brnąć przez dość przegadany tutorial, możemy go pominąć, klikając na ikonkę krzyżyka w prawym górnym rogu.



Nie tylko samouczek jest przegadany, ale i cała gra. Podczas rozgrywki prowadzimy masę dialogów, często nawiązujących do poprzednich części Deponi, oprócz tego, niejednokrotnie dialogi pełnią funkcję zagadek, bowiem odpowiednio wybierane opcje dialogowe doprowadzają do posunięcie fabuły do przodu. Oprócz tego, znajdziemy też szereg zagadek przedmiotowych, w których łączyć będziemy przedmioty czasami w sposób bardzo zaskakujący, ale logiczny. W grze znajdziemy też mnóstwo zadań typowo logicznych i muszę przyznać, że twórcy postarali się, by były one ciekawe i nieco inne niż w grach, w które dotąd zdarzyło mi się grać.



Tak jak w przypadku poprzednich części serii, tak i w tej każdą zagadkę można pominąć, naciskając klawisz spacji, ja jednak zachęcam wszystkich do walki z zagadkami, bo są naprawdę ciekawe. Brakowało mi tylko zapisów przed samą zagadką, tuż przed nią, szczególnie w przypadku zagadki z terminalami i kolorową podłogą. W większości przypadków grę można zapisywać w dowolnym momencie, a ilość slotów jest nieograniczona.



Graficznie pozycja nie uległa zmianie. Znów mamy do czynienia z rysunkową grafiką, niezwykle korową i szczegółową. W kwestii muzycznej też niewiele się zmieniło. Oprawa dźwiękowa trzyma wyrównany poziom. Kolejny raz przewija się znany osobom grającym w poprzednie przygody Rufusa motyw muzyczny, a kolejne rozdziały dzielone są przerywnikami muzycznymi, które wyśpiewuje ten sam osobnik. Gra w Polsce dostępna jest jedynie w wersji angielskiej.



Podsumowując zakończenie serii jest zakończeniem bez faktycznego końca, z sporą ilością ciekawych zagadek , mnóstwem logicznych zadań przedmiotowych ale czasami zbyt pokręconą fabułą, która dla osób nie grających w poprzednie odsłony serii może wydawać się nielogiczna. Moja ocena 8/10.

Zalety:

- grafika;
- zagadki;
- humor;
- możliwość działania trzema Rufusami;
- długość rozgrywki;
- oprawa dźwiękowa

Wady:

- zbyt przegadana;
- brak możliwości zapisu tuż przed zagadką;
- brak polskiej wersji językowej
- brak zakończenie finalizującego serię

Autor recenzji: agusia16

Pobierz grę lub demo

Utknąłeś w grze? TUTAJ JEST PORADNIK (solucja)

Nadal nie potrafisz przejść? ZAPYTAJ NA FORUM

Zobacz również:

Deponia Producent: Daedalic Entertainment Rok produkcji: 2012

Deponia 2: Chaos on Deponia Producent: Daedalic Entertainment Rok produkcji: 2012

Deponia 3: Goodbye Deponia Producent: Daedalic Entertainment Rok produkcji: 2013

Deponia Doomsday Producent: Daedalic Entertainment Rok produkcji: 2016

Komentarze do gry:

 Loki 2014-11-28 08:50:48
No i koniec Deponii - czyżby??? No właśnie - zakończenie bardzo dziwne sugerujące, że twórcy może chcą kontynuować serię, choć z drugiej strony tytuł "Goodbye..." sugeruje zakończenie. Wszystkie trzy części tanieją w oczach więc warto kupić od razu wszystkie i potraktować je jako całość.

 Mihael666 2015-12-31 14:15:59
Gra bardzo fajna. W żadną inną się tak nie wkręciłem ale zakończenie... Poki (ojciec serii) powiedział że to definitywnie koniec. Mimo wszystko nie jestem usatysfakcjonowany. Gdyby był jakiś sposób by przekonać twórców.




Dodaj własny komentarz:

Utknąłeś w grze? TUTAJ JEST PORADNIK (solucja)

Nadal nie potrafisz przejść? ZAPYTAJ NA FORUM

Twój podpis (imię lub pseudonim):

Treść komentarza do gry:

Wpisz poniżej jakie miasto jest stolicą Polski?:

Tytuł:
Deponia 3: Goodbye Deponia

Producent:
Daedalic Entertainment

Wydawca:
Daedalic Entertainment

Wydawca PL:
cdp.pl

Rok:
2013

Platformy:
Windows

Wersja językowa:

Wymagania:
CPU:Pentium 2,0 GHz,
RAM:1GB karta grafiki z 256 MB RAM

Strona producenta:
 Przejdź do strony

Teksty:

 Recenzja gry

 Solucja, przewodnik

 Save (zapisy) gry
Wersja angielska.

 DOWNLOAD (pobierz)

Zrzuty ekranu:

Zobacz wszystkie zrzuty ekranu z gry