The Book of Unwritten Tales 2

Kilka lat temu w sprzedaży pojawiła się gra, która zachwyciła niejednego fana gier przygodowych i nie tylko. Gra, która określano mianem „ Jednej z najlepszych przygodówek ostatnich czasów”, a nosiła ona tytuł: „ The Book of Unwritten Tales”. Gdy w zeszłym roku, pojawił się we wczesnej dystrybucji na Steam pierwszy epizod drugiej odsłony tej właśnie pozycji, wielu z nas zacierało ręce i zamawiało grę, by jak najszybciej poznać kolejne przygody wspaniałej paczki przyjaciół, dzielnego i pełnego marzeń gnoma imieniem Wilbur, walecznej i ciekawskiej elfki Ivo, czy też buntownika i pirata Nate’a i sympatycznego futrzaka, zwanego Critterem. „ The Book of Unwritten Tales 2”, tak jak już wcześniej nadmieniłam udostępniana była fanom w częściach, we wczesnym dostępie. Całość, składająca się z pięciu rozdziałów pojawiła się w sprzedaży w lutym tego roku.



Minął jakiś czas. Nate, podróżnik i pirat wpadł po raz kolejny w kłopoty. Zaczynając rozgrywkę, spotykamy go w dziwnym, nieznanym nam bliżej miejscu, z lukami w pamięci. Elfica Ivo na polecanie matki ma wyjść za mąż, ale pewne odkrycie, względem swego zdrowie wszystko w tych planach zmieni. Wilbura spotykamy zaś w klasie, w szkole magii, gdzie odbywa się jego pierwsza lekcja. Niestety nie idzie mu za dobrze, a na dodatek zostaje oskarżony o coś czego nie zrobił. Kolejny raz cała trójka zostanie wplątana w intrygę i przeżyje bardzo ekscytującą przygodę. Nie będę Wam wiele zdradzać z fabuły, by nie psuć zabawy, bowiem scenariusz owej przygodówki to jej największa zaleta.



Graficznie gra nie uległa dużej zmianie, choć wygląd bohaterów tej zmianie jednak został poddany. Postacie się postarzały, to zrozumiałe jeśli latka lecą, ale i niestety nieco zbrzydły. Ivo wygląda zupełnie inaczej, Wilbur też jakby odmieniony. Zmiana według mnie na niekorzyść, tym bardziej, że oprócz pokracznego czasami wyglądu, postacie poruszają się równie pokracznie. Dotyczy to szczególnie Nate’a. Wychwalałam pierwszą odsłonę, ale dwójeczkę muszę zbesztać. Przede wszystkim za nijaki wygląd postaci, za błędy, które pojawiają się w grze, szczególnie inwentarzowe. Jeden z nich doprowadził do tego, że w żaden sposób nie mogłam ruszyć gry do przodu, bo stworzony przeze mnie przedmiot, nie wyglądał tak jak powinien i gra uznała, że jest nieskończony. Oprócz tego, często w ekwipunku przedmioty znikały, a pojawiał się znak zapytania. Gra wieszała się, wywalała do pulpitu, postacie robiły się bezbarwne, a czasami białe, a wiele mówionych tekstów brzmiało tak, jakby bohater zamknięty był w blaszanej puszce. Jeśli chodzi o teksty, to gra sprzedawana jest w wersji angielskiej. Żaden polski wydawca nie zdecydował się jeszcze na jej wydanie.



Brakło mi też zagadek, typowych, logicznych zadań, które urozmaiciły by rozgrywkę. Owszem, było wiele zadań przedmiotowych i powiedziałabym dialogowych, które dla osób nie władających językiem angielskim w sposób zadawalający, mogły sprawiać kłopoty. Kolejnym aspektem, który w tej części uległ zmianie jest humor. Jedynka była niezwykle zabawna, a dwójka? No cóż, bohaterowie dorośli, spoważnieli, ale dlaczego ich humor siadł jak przysłowiowy zakalec. Nie jest już tak zabawnie, czasami lekko się uśmiechałam, wyłapując ciekawe porównania i nawiązania do filmów, gier, czy książek, ale nigdy nie zaśmiałam się w głos. Być może nie wszystko zrozumiałam, być może miałam za duże wymagania względem owej gry. Szkoda, bo czuję się zawiedziona, tym bardziej, że czytałam o niej wiele dobrego.



Nie zmieniono sterowania, więc jest łatwo i intuicyjnie. Grę obsługujemy jedynie za pomocą myszy. Warto oglądać wszelakie przedmioty przynajmniej dwa razy, bowiem wiele z nich można zabrać dopiero po ponownym ich obejrzeniu i skomentowaniu. Często te komentarze są zbyt długie, lekko naciągane. Gra jest zwyczajnie przegadana. Zbierane przedmioty trafiają do klasycznego ekwipunku. Jest ich sporo, ale niczego istotnego nie przegapimy, bowiem po naciśnięciu klawisza spacji na ekranie, w danej lokacji pojawią się wszystkie aktywne miejsca.



Mocną stroną tej produkcji jest zdecydowanie i niepodważalnie fabuła, która jest ciekawa i obfituje w liczne zwroty akcji. Gra jest długa i to także jej duża zaleta. Przy monitorze jesteśmy w stanie spędzić ponad dwadzieścia godzin. Duży plus za udźwiękowienie i za muzykę, którą podczas rozgrywki słyszymy w swoich uszach. Wiele kawałków przypomni nam pierwszą odsłonę, ale pojawiają się także inne utwory muzyczne, które szybko wpadają w ucho, a grze nadają odpowiedniego klimatu. Miło jest także oprócz spotkania już przede mnie wspomnianej trójki bohaterów, natknąć się i porozmawiać z postaciami, które pojawiły się w pierwszej odsłonie tej przygodówki. Po raz kolejny spotkamy więc dwugłowego Ogra, szczura Remie’go, czarownika Munkus’a , handlowca Billa, czy też przezabawną postać, jaką jest Mumia. Oprócz tego pojawi się wiele ciekawych postaci, które są wyraźnie zarysowane i charakterne.



Ciężko mi podsumować grę, do której z racji pierwszej odsłony mam wielki sentyment. Niestety muszę być sama z sobą szczera, więc z bólem stwierdzam, że „ The Book of Unwritten Tales 2” jest zdecydowanie gorsza od jej poprzedniczki. Mniej zabawna, zbyt kolorowa, nie posiada zagadek, a błędy, które się w niej pojawiały skutecznie zniechęcały mnie do grania. Nie mogę jednak napisać, że gra jest fatalna, czy też zła, tak oczywiście nie jest. Posiada fajny klimat i bardzo ciekawą fabułę, a zakończenie może wskazywać, a nawet śmiem twierdzić, że wskazuje na to, że pojawi się jej trzecia odsłona. Być może ta część sprosta jedynce i będzie w stanie mnie zachwycić. Życzę tego sobie i Wam wszystkim. Moja ocena gry, to 6,5/10.

Zalety:

- ciekawa fabuła;
- zwroty akcji;
- długość gry;
- muzyka i udźwiękowienie;
- powrót znajomych postaci;
- nawiązania do filmów, książek i gier

Wady;

- bugi w grze;
- zbyt kolorowa;
- brzydki wygląd postaci;
- za mało humoru;
- brak zagadek logicznych.

Autor recenzji: agusia16

Pobierz grę lub demo

Utknąłeś w grze? TUTAJ JEST PORADNIK (solucja)

Nadal nie potrafisz przejść? ZAPYTAJ NA FORUM

Zobacz również:

The Book of Unwritten Tales Producent: KING Art Games Rok produkcji: 2009

The Book of Unwritten Tales: The Critter Chronicles Producent: KING Art Games Rok produkcji: 2012

The Book of Unwritten Tales 2 Producent: KING Art Games Rok produkcji: 2015

Komentarze do gry:

 ax 2015-04-12 09:48:17
Kolejna gra wskakuje na listę "must play", która to lista wydłuża się co roku - tylko czy starczy mi życia żeby ograć te wszystkie gry...

  2020-01-27 22:37:42
Kolejne wydanie dla polskiego odbiorcy w obcym języku i kolejna olewka polskiego klienta. Ciekawe czy Anglik kopi grę wydaną np. w języku polskim?.

 agusia16 2020-02-13 13:55:31
Ta gra jest dostępna w języku polskim, między innymi na platformie Steam ;) Pozdrawiam!




Dodaj własny komentarz:

Utknąłeś w grze? TUTAJ JEST PORADNIK (solucja)

Nadal nie potrafisz przejść? ZAPYTAJ NA FORUM

Twój podpis (imię lub pseudonim):

Treść komentarza do gry:

Wpisz poniżej jakie miasto jest stolicą Polski?:

Tytuł:
The Book of Unwritten Tales 2

Producent:
KING Art Games

Wydawca:
Nordic Games

Wydawca PL:
brak planów

Rok:
2015

Platformy:
Windows

Wersja językowa:

Wymagania:
CPU:procesor 2.0 GHz,
RAM: 2 GB pamięci,
karta grafiki: 256 MB PixelShader 3.0

Strona producenta:
 Przejdź do strony

Teksty:

 Recenzja gry

 Solucja, przewodnik

 DOWNLOAD (pobierz)

Zrzuty ekranu:

Zobacz wszystkie zrzuty ekranu z gry