Shadows on the Vatican

Wersja do druku

AKT I: CHCIWOŚĆ

Afryka 1996

Animacja

Nie byłem już księdzem, a lekarzem, ale nadal nie przestałem ufać Bogu, kierować się sprawiedliwością i darzyć każde życie ogromnym szacunkiem. Mieszkam i pracuję w Chicago. Mówię płynnie po włosku. Do tej pory nie pogodziłem się ze śmiercią mojego mentora Dellerio, który kilka lat temu zginął w Afryce.

W ten sposób poznajemy głównego bohatera gry i mojej solucji, Jamesa Murphy’ego. Zaczynamy samouczkiem.

Mieszkanie Jamesa – Samouczek

Rzym 2010

Usłyszałem dźwięk dzwonka telefonu. Gdzie ja go położyłem? Okazało się, że leżał sobie spokojnie na blacie kuchennym, więc podniosłem go i odebrałem. Dzwonił mój przyjaciel ze szkoły Cristofor. Nalegał abyśmy się spotkali za pół godziny przed barem, tym na dole, tuż przy moim domu. Podobno chodziło o Afrykę. Miałem już wyjść, ale ktoś zadzwonił do drzwi. To był Mario, barman z baru na dole i mężczyzna, który załatwił mi to mieszkanie, w którym teraz mieszkam. Należało ono do jego szwagra, który jest podróżnikiem i nieczęsto bywa w domu. Okazało się, że telewizor nie działa, więc jak mam ochotę, to Mario zaprasza mnie na mecz do siebie, do baru. Mogę za to korzystać z samochodu, który stoi na dole, przed budynkiem. Porozmawiałem z nim na temat formalności i mojego kibicowania, a także na temat Cristofora. Dostałem od Mario kluczyki do wspomnianego samochodu. Gdy mi je podawał, zauważyłem, że ma rozciętą rękę. Postanowiłam zszyć ranę, która była dość spora. Potrzebna mi była tylko apteczka. Udałem się więc do łazienki ( drzwi z prawej). Zajrzałem do otwartej szafki po lewej stronie i zabrałem z niej apteczkę. Dzięki temu, do mojej kieszeni trafiła wata, woda utleniona, której było bardzo niewiele, skalpel i gaza. Wylałem wodę utlenioną na watę.



Tak zakończył się samouczek.

Mieszkanie Jamesa – ciąg dalszy

Wróciłem do salonu. Użyłem wilgotnej waty na Mario. Potrzebowałem jeszcze igły i nitki. Wróciłem zatem do łazienki i spojrzałem na zestaw do szycia stojący na regale na wprost. Zabrałem z niego igłę i nitkę. Wziąłem też silikon.



Zanim zszyję ranę Mario musiałem wysterylizować igłę. Wobec wyszedłem z łazienki i wróciłem do salonu. Tu podszedłem do kuchenki, włączyłem ją i umieściłem na niej igłę. Połączyłem sterylną igłę z nitką i mogłem już zszyć ranę Mario. Zrobiłem to więc, a później zawinąłem ranę w gazę. Przypomniałem sobie, że miałem się spotkać z Cristoforem, więc razem z Mario, który zaprowadził mnie do baru, zeszliśmy na dół.

Bar Mario

Mario był bardzo uczynnym i dobrym mężczyzną, Podarował mu butelkę Grappy. Spojrzałem jeszcze na wiszące na ścianie zdjęcie, po czym opuściłem bar. Na zewnątrz usłyszałem dźwięk dzwonka mojego telefonu. Odebrałem go. To znowu był mój przyjaciel, który tym razem nalegał na spotkanie w Domu gościnnym Św. Brigidy. Był przerażony, nigdy go takim nie słyszałem. Postanowiłem się tam szybko udać. Wobec tego użyłem kluczyków na czerwonym samochodzie ( samochód Jamesa) i ruszyłem.

W tym momencie aktywuje się w grze mapa, dzięki której gdy tylko klikniemy fotkę z nazwą danego miejsca, James szybko się tam przeniesie.

Udałem się na Piazza Farnese

Piazza Farnese – Dom gościnny Św. Brigidy

Usłyszałem krzyk siostry zakonnej i zobaczyłem leżącego Cristofora. Podszedłem do niego, na szczęście jeszcze żył. Pogotowie, które wkrótce wezwała zakonnica nareszcie przyjechało i mój przyjaciel został zabrany do szpitala. Ja postanowiłem się tutaj rozejrzeć, a później odwiedzić go w szpitalu.

Animacja

Najpierw postanowiłem sprawdzić rzeczy, które wypadły mojemu przyjacielowi i leżały na podłodze. Zaciekawił mnie notatnik. Gdy po niego sięgnąłem, odezwała się zakonnica, która nie chciała bym go ruszał. Dowiedziałem się od niej, że Crostofor spadł ze schodów. Gdy powiedziałem jej, że policja może ją o wszystko pytać i robić przesłuchanie, zmieniła zdanie. Nie chciała żadnych kłopotów, więc mogłem zabrać notatnik mojego przyjaciela. Obejrzałem go, nie było w nim nic więcej tylko cztery cyfry: 3795. Mogły znaczyć wszystko. Zabrałem też książkę. Obejrzałem krew na podłodze, książkę z psalmami króla Dawida i pasek. Tych rzeczy nie musiałem podnosić.



Obejrzałem szafkę z kluczami, stojącą za zakonnicą oraz obraz i kalendarz, po czym wyszedłem na zewnątrz. Byłem pewny, że Cristofor sam nie spadł ze schodów, ktoś musiał mu w tym pomóc. Postanowiłem odwiedzić szpital.

Szpital

Zobaczyłem mojego przyjaciela leżącego pod aparaturą podtrzymującą życie. Gdy wychodziłem, obok mnie przechodził kardynał Hans Brehmen. Był on przełożonym mojego przyjaciela. Nie zgadzałem się z nim, a nawet go nie lubiłem.

Animacja

Opuściłem szpital i wróciłem na Piazza Farnase.

Piazza Farnase – Dom gościnny Św. Brigidy

Wszedłem do środka ( drzwi z lewej strony kościoła). Porozmawiałem z siostrą, która jak się okazało została tu zupełnie sama. Reszta sióstr wyjechała na pielgrzymkę. Dowiedziałem się, że Cristofor rzadko korzystał ze swego pokoju. Najczęściej przesiadywał w bibliotece. Po rozmowie jeszcze raz przyjrzałem się kluczom w szafce. Zapytałem, które z nich należą do Cristofora ( automatycznie po obejrzeniu szafki). Spróbowałem je zabrać, ale siostra mi na to nie pozwoliła. Jeszcze raz po nie sięgnąłem. Może zdołam przekonać siostrę, by mi je dała. Postanowiłem przyjrzeć się bliżej książce, którą miał Cristofor. Dotyczyła Watykańskiego banku. Otworzyłem ją. Wewnątrz znajdował się obrazek. Zabrałem wszystkie obrazki( automatycznie po zabraniu jednego). Ich ułożenie w książce mogło nie być przypadkowe. Wszystkich świętych obrazków użyłem na kalendarzu, dzięki temu poznałem daty, w których obchodzone są ich święta.



- Św. Aleksy Falconieri – 17 lutego;
- Św. Jakub Apostoł – 3 maja;
- Św. Jozef – 19 marca;
- Św. Jan Nepomucen – 5 stycznia;
- Św. Stanisław ze Szczepanowa – 11 kwietnia.

Ponownie umieściłem wszystkie kartki ze świętymi w książce. Moim zadaniem było odnalezienie odpowiedniego słowa. Podpowiedzią były daty, w których dany święty obchodzi swoje święto. Dzień oznaczał linijkę zaś miesiąc wyraz, np.: 17 luty to 17-ta linijka tekstu na danej stronie, a luty to 2-ie słowo w siedemnastej linijce na danej stronie. Wiedząc to odnajdywałem po kolei słowa:

- Św. Aleksy Falconieri – 17 luty – 17 02 – siedemnasta linijka drugie słowo – społeczny;



Św. Jakub Apostoł – 3 maja – 03.05 – trzecia linijka, piąty wyraz – Ostii;



Św. Józef – 19 marca – 19.03 – dziewiętnasta linijka, trzeci wyraz – bank;



Św. Jan Nepomucen – 5 stycznia – 05.01 – piąta linijka, pierwsze słowo – rozwoju;



Św. Stanisław ze Szczepanowa – 11 kwietnia – 11.04 – jedenasta linijka, czwarty wyraz – w.



Połączone słowa utworzyły nazwę : „ Społeczny Bank Rozwoju w Ostii”.

Na mapie zostanie dodana nowa lokacja.

Zamierzałem się tam udać. Ta wskazówka była moim jedynym tropem. Opuściłem więc to miejsce i udałem się do banku.

Bank

Animacja

Porozmawiałem ze starszą kobietą, która tam siedziała. Okazało się, że zamierza znaleźć partnera dla swojej córki, którą jest kobieta pracująca w tym banku. Porozmawiałem więc też z wspomnianą córką Anny, Paolą Morano. Rozmawialiśmy na temat banku. Powiedziała mi, że jest to niewielki, rodzinny bank, który otrzymuje datki charytatywne od banku Watykańskiego. Dowiedziałem się od niej, że jej tata chciał ją trzymać z daleka od tego miejsca, ale pracuje tu, bo jest kryzys. Po tej rozmowie byłem pewny, że Cristofor tu był. Spojrzałem na książkę leżącą na stoliku. Był to zbiór modlitw. Porozmawiałem jeszcze raz z Anną. Starsza pani, powiedziała mi, że niedawno odwiedził ją pewien mężczyzna, który chciał pożyczyć książkę jej męża, w zamian dając jej ten właśnie modlitewnik. Poprosiłem ją o możliwość obejrzenia owego modlitewnika, ale najpierw musiałem udowodnić, że jestem tym samy Jamesem, o którym mówił mężczyzna, który u niej był. Pokazałem jej zatem Biblię. Zgodziła się więc pokazać mi modlitewnik, ale powiedziała też, że winny jej jestem przysługę. Teraz, gdy już miałem jej przyzwolenie, mogłem go zabrać. Zajrzałem do niego. Zauważyłem wybrzuszenie na okładce. Potrzebowałem czegoś ostrego. Naciąłem wybrzuszenia za pomocą skalpela i znalazłem mały medal. Obejrzałem go. Był na nim wizerunek papieża Leona I i łacińska inskrypcja, którą zapisałem sobie w notatniku (dzieje się automatycznie). Kliknąłem też na napis, który znajdował się na górze. Napis też przepisałem (automatycznie).



Postanowiłem się temu przyjrzeć bliżej, więc otworzyłem notatnik i przewróciłem na stronę z napisem „Sprawdzić”. Przeczytałem notatkę – Kościół Św. Leona w Leprignano. Oddałem Annie modlitewnik i zamierzałem wyjść, ale musiałem najpierw spełnić wspomnianą przysługę. Miałem umówić się z jej córką na spotkanie. Obiecałem więc Paoli, że jeszcze się kiedyś zobaczymy i wyszedłem. Wróciłem do domu.

Mieszkanie Jamesa

Wszedłem do mieszkania. Musiałem dowiedzieć się coś więcej na temat tego kościoła. Użyłem więc laptopa stojącego na stoliku pod oknem. Kliknąłem w wyszukiwarkę internetową.

Automatycznie pojawi się notatnik.

Kliknąłem zdanie z notatnika i po wpisaniu w wyszukiwarce słowa „Lepreignano” kliknąłem szukaj. Przeczytałem informacje na temat tego małego miasteczka i wyłączyłem laptop.



Wiedziałem gdzie mam się udać.

Na mapie pojawiła się nowa lokacja.

Opuściłem więc mieszkanie i wsiadłem do auta. Pojechałem do miasteczka Capena, do kościoła Św. Leona.

Capena – Kościół Św. Leona

Animacja

Zapytałem kościelnego czy mogę zwiedzić kościół, po czym porozmawiałem z nim na każdy temat. Dowiedziałem, że był tutaj niedawno ksiądz, który sporo wiedział na temat tego miejsca. Domyśliłem się, że był to Cristoforo. Kościelny powiedział mi, że podczas modlitwy przyglądał się dolnym częściom ściany. Próbowałem zabrać tkaninę wiszącą na podwyższeniu z lewej strony, ale kościelni mi zabronił. Dałem mu więc pieniądze, jako datek na kościół i zostałem w kościele sam. Zabrałem więc tkaninę i obejrzałem ją. W środku miała niewielki, okrągły otwór. Połączyłem tkaninę z gaśnikiem i tkaninę z gaśnikiem użyłam na oknie z lewej, tym bez witraży.



Musiałem ją odpowiednio ustawić, więc przekręcałem ją. Gdy to zrobiłem, zgodnie z notatką, światło oświetliło miejsce na dole. Teraz wiedziałem, czemu Crostofor przyglądał się ścianom na dole.



Sprawdziłem to miejsce. Znajdowała się tam nisza, w postaci sześciokątnego otworu. Spróbowałem użyć skalpelu, ale nic z tego. Nie posiadałem żadnego narzędzia, którym mógłbym otworzyć tę skrytkę. Skierowałem się w stronę wyjście, odwieszając najpierw tkaninę na miejsce ( dzieje się to automatycznie). Wróciłem na Piazza Farnese.

Piazza Farnese – Dom Św. Brigidy

Oglądamy scenkę, w której zakonnica pije alkohol, po czym chowa butelkę za wazon z kwiatkami.

Wszedłem do budynku. Od razu zauważyłem schowaną za wazonem butelkę, przyjrzałem się jej, po czym dałem zakonnicy butelkę Grappy. Teraz mogłem zabrać kluczę, obiecując trzymać język za zębami. Zabrałem więc klucze obiecując dyskrecję, po czym obejrzałem je. Oprócz pęku kluczy, znajdował się tam jakiś sześciokąt. Opuściłem dom i wróciłem do Capeny, do kościoła.

Capena – Kościół Św. Leona

Za pomocą kluczy Cristofora otworzyłem skrytkę, czyli niszę. Znalazłem dziennik i telefon.



Obejrzałem dziennik, który okazał się być własnością bankiera Morano. Przeczytałam wpisy w pamiętniku i przepisałem sobie do swojego notatnika nazwę firmy DreamRes ( dzieje się to automatycznie). Opuściłem kościół i wróciłem do swojego mieszkania.

Mieszkanie Jamesa

Obejrzałem komórkę Cristofora. Znajdował się na niej plik, który mogłem otworzyć przez komputer, ale dostępu do niego blokował kod PIN. Użyłem zatem telefonu na laptopie i jako PIN wprowadziłem numer, który był w notatniku, czyli: 3795, po czym wcisnąłem OK. Obejrzałem nagranie, po czym zapisałem je sobie ( dzieje się automatycznie). Musiałem ustalić kim jest mężczyzna, który grozi Cristoferowi. Przyjrzałem się zatem kolejny raz zdjęciu i kliknąłem na przestępcę oraz na świadka, mężczyznę stojącego w tle. Jego twarz była niewyraźna.



Ponownie użyłem laptopa i w wyszukiwarce wpisałem nazwę DreamRes. Okazało się, że chodzi o nieruchomości. Na zdjęciu znajdował się Evola oraz Silvano Apice.



Opuściłem mieszkanie i udałem się do samochodu. Przyjechałem na Piazza Farsese.

Piazza Farsese – sklep jubilera

Użyłem zdjęcie przestępcy na sklepie z lewej strony. Sądząc po znaku i po wyglądzie ulicy, sklep jubilera był miejscem spotkania umieszczonego w filmie.



Zadzwoniłem, wciskając interkom i gdy jubiler wyszedł na zewnątrz pokazałem mu zdjęcie przestępcy i w czasie rozmowy kliknąłem na świadka ( osobę w tle ) i zapytałem, czy to on tam stoi? Potem kliknąłem również na przestępcę, pytając jubilera o to samo. Ten się wyraźnie wkurzył i odszedł, wyrzucając cygaro. Na pewno rozpoznał tego człowieka, ale nie chciał mi podać jego nazwiska. Pomyślałem, że powinienem go jakoś przycisnąć. Podniosłem więc cygaro, które wyrzucił jubiler i połączyłem je ze zdjęciem ze spotkania.



Było to z pewnością to samo cygaro jak na zdjęciu. Teraz miałem dowód, że mężczyzna w tle, to jubiler. Zadzwoniłem więc jeszcze raz, używając interkomu i ponownie pokazałem mu zdjęcie ( kliknij na nie). Dowiedziałem się, że mężczyzna ze zdjęcia nazywa się Maurizio Torso, ale wszyscy znają go jako Massimino. Ma klub nocny o nazwie Raja.

Na mapie pojawi się nowa lokacja.

Opuściłem to miejsce i udałem się w lewo.




Wejście do mapy znajduje się na lewo.

Pojechałem do klubu Raja.

Klub Raja

Dojechałem pod klub. Zobaczyłem jak Massimino wychodzi i wsiada do samochodu. Nie mogłem go zgubić.

Animacja

Musiałem kierować się za samochodem.

Po przejechaniu początkowego etapu musisz kierować się już sam, odsłaniając kolejne zaciemnione ulice.
Pojechałem więc : w prawo, w lewo, prosto, prosto, w lewo, w prawo, prosto, na dół, na dół i w lewo.



Dotarłem pod coś w rodzaju garażu, na jakieś osiedle. Usłyszałem coś na temat teczki.

Tajne spotkanie

Musiałem zachowywać się bardzo cicho i bardzo ostrożnie. Mogłem działać tylko wtedy, gdy ochroniarz nie patrzył i stał do mnie tyłem. Gdy ochroniarz nie patrzył, ukryłem telefon mojego przyjaciela w krzaku z prawej strony. Przeszedłem w stronę ochroniarza i schowałem się za śmietnikiem z lewej. Gdy ten znów nie patrzył, użyłem swojego telefonu i zadzwoniłem.



Ochroniarz przeszedł w stronę dzwoniącego telefonu, więc wykorzystałem sytuację i podszedłem do luksusowego samochodu. Spojrzałem na tablice rejestracyjne, które były zabrudzone. Wobec tego wyczyściłem je za pomocą wilgotnej waty.

Animacja

Udało mi się je wyczyścić, więc zanotowałem je w moim notatniku. Niestety jeden z numerów był nieczytelny. Wróciłem do domu.

Mieszkanie Jamesa

W mieszkaniu przyjrzałem się numeru rejestracyjnemu. Kogo mogłem o niego zapytać. Chyba wiedziałem. Opuściłem więc mieszkanie i udałem się do baru.

Bar

Powiedziałem Mario, co stało się z Cristoforem, ale już wszystko wiedział. Obiecał mi swoją pomoc. Zapytałem go o tablice rejestracyjne, a ten natychmiast zadzwonił do swojej kuzynki, która pracuje w policji. Ponieważ nie miała za dużo czasu, podało Mario login i hasło na wydziału telekomunikacji. Zapisałem je sobie w notatniku ( dzieje się to automatycznie) i wróciłem do mieszkania.

Mieszkanie Jamesa

Ponownie użyłem laptopa i na pulpicie kliknąłem na Urząd Komunikacji. Wpisałem najpierw : użytkownik – user – AnitaL i hasło: password: Nolk27 ( bez spacji), następnie wpisałem niepełny numer rejestracyjny, czyli: VK-3C*G2 i wcisnąłem OK.



Zalogowałem się w wydziale telekomunikacji. Szukałem w samochodach luksusowych i znalazłam właściwy, czyli: Numer rejestracyjny: VK3C7G2. Właściciel: Roberto Evola. Adres: Via Giuseppe Coboni, 3. Wiedziałem, że Evola jest właścicielem firmy DreamRes.



Wyłączyłem laptop , opuściłem mieszkanie i pojechałem do rezydencji Evoli.

Rezydencja Evoli

Spojrzałem na kamerę zamontowaną przy bramie. Musiałem ją jakoś unieszkodliwić. Zerknąłem także na uszkodzone ogrodzenie. W tym miejscu możliwe było przejście na drugą stronę, na podwórze rezydencji Evoli. Zerknąłem na kontener na śmieci, który przesunąłem, by na niego wejść.

Animacja

Gdy już stałem dostatecznie blisko kamery, przeciąłem jej kabel za pomocą skalpela.

Animacja

Przeszedłem przez uszkodzone ogrodzenie, na podwórze.

Animacja



Zobaczyłem jak Evola próbuje spalić jakieś ważne dokumenty w kominku. Musiałem się spieszyć. Wyciąłem za pomocą skalpela mały kawałek płachty z plandeki przykrywającej samochód i wspiąłem się po rusztowaniu. Niestety zawisnąłem.

Animacja

Użyłem zatem pęku kluczy na rusztowaniu.

Animacja

W ten sposób znalazłem się na górze, przed oszklonymi drzwiami. Uszczelniłem je silikonem, a komin zatkałem płachtą. Wkrótce Evola będzie musiał opuścić dom.



Animacja

Znalazłem teczkę Cristofora. Okazało się, że przez Społeczny Bank Rozwoju w Ostii do rąk Evoli i DreamRes oraz Massimino i jego wspólników płynęły ogromne sumy pieniędzy z kont w OIR. Niestety numery kont były ukryte. Nie miałem możliwości czegokolwiek udowodnić. Musiałem coś wymyślić. Wracając do domu potrąciłem młodą kobietę. Sprawdzając, czy nic się jej nie stało, zauważyłem, że ma przy sobie broń. Nie mogłem jej namówić na szpital, więc zaproponowałem, żeby zatrzymała się u mnie. W ten sposób poznałem Silvie, atrakcyjną 28 latkę z ciętym językiem i bardzo tajemniczą.

Mieszkanie Jamesa

Porozmawiałem z moim gościem. Wszystko to co mówiła było nieprawdą. Poprosiłem, by powiedziała mi ile to jest 3x 4, odpowiedziała poprawnie, czyli 12. Zapytałem, czy ma zaburzenia mowy, zawroty głowy itp., powiedziała mi, że „bywało lepiej”. Zaproponowałem, by została tu na noc. Zapytałem dlaczego ma broń? Powiedziała mi, że używa jej do samoobrony. Zapytałem też, dlaczego nosi w kieszeni zdjęcie mojego przyjaciela? Ta stwierdziła, że mu je ukradła. Wiedziałem, że kłamie. Nie wiedziałem tylko dlaczego? Zabrałem klucz, zamknąłem ją i wyszedłem z mieszkania.
Dwie godziny później….

Grasz jako Silvia

Zostałam zamknięta na klucz. Nie wykonałam zadania, więc mogłam się spodziewać, że już niedługo zjawi się ktoś, kto wje wykona. Nie mogłam pozwolić, by mnie zaskoczyli. Zapaliłam więc lampę stojącą na stoliku. Z salonu zabrałam mop i koc. Połączyłam te dwa przedmioty. Wzięłam także poduszkę z kanapy, którą połączyłam z mopem i kocem, tworząc kukłę.



Kukłę położyłam na kanapie. W ten sposób powinnam zmylić osobę, która tu pewnie niedługo się pojawi.

Animacja

Zgasiłam lampę, schowałam się za kartony z lewej i czekałam. Nie trwało to długo, a do mieszkania wtargnął zabójca. Strzelił do kukły, podeszłam do niego od tyłu i zlikwidowałam. Pojawił się Księżulo. Chciał wzywać policję, więc powiedziałam mu, że ten tu leżący przeszedł zabić właśnie jego.

Animacja

Tak zakończył się ten akt gry.

AKT II: GNIEW

Na początek przypomnienie co zdarzyło się w poprzedniej części gry.

Mieszkanie Jamesa

Grasz jako Silvia

Powiedziałam Księżulkowi, że to ja miałam go sprzątnąć. Na dalsze pytania, sam sobie musiał odpowiedzieć. Przeszukałam ciało leżące na podłodze i znalazłam kluczyki do jego samochodu. Zauważyłam też, że broń tego gościa, leży blisko Jamesa. On też to zauważył, więc schylił się po broń i zaczął do mnie z niej mierzyć. Kazał mi powiedzieć prawdę, grożąc mi policją. Odpowiadałam więc po kolei:

- „Prowokacja”;
- „Nic nie powiem”;
- „Numer seryjny broni”.

Animacja

Niestety, nie miałam wyjścia, musiałam go zamknąć w łazience. Tylko by mi przeszkadzał. Byłam celem i wiedziałam, że nie zostawią mnie w spokoju. Musiałam ich jakoś odstraszyć. Podeszłam do drzwi łazienki i porozmawiałam z Księżulem. Zapytałam go o moją Morganę, mój pistolet, ponieważ nie chciał mi powiedzieć, gdzie ją schował, sama musiałam jej poszukać. Znalazłam ją pod poduszką, ach Ci Amerykanie! Zapytałam, czy wie, kto chce go kropnąć. Nie wiedział, ale usłyszałam o klubie, klubie Raja. Wiedziałam wystarczająco dużo – Massimino. Zakończyłam rozmowę. Zabrałam koc z przynęty i owinęłam nim ciało. W ten sposób będę go mogła łatwiej przenieść. Opuściłam mieszkanie. W ekwipunku użyłam kluczyków zabranych z kieszeni umarlaka i zlokalizowałam samochód zabójcy. Umieściłam w nim ciało.

Animacja

Facet był wystarczająco ciężki, ale na szczęście nikt mnie nie zauważył. Wsiadłam do samochodu i udałam się do klubu Raja.

Klub Raja

Przy drzwiach wejściowych stał jeden goryl, drugo z boku, a trzeci na górze. Musiałam się ich wszystkich pozbyć, by móc wejść do środka. Włączyłam w samochodzie przednie światła i gdy goryl podszedł do auta, otworzyłam drzwi i miałem go z głowy na jakieś czas.

Animacja

Przeszukałam go. Zabrałam jego ubranie i nóż. Otworzyłam bagażnik auta i wsadziłam do niego nieprzytomnego goryla.

Animacja



Postanowiłam się przebrać.

Kliknij na ubranie w ekwipunku.

Czas na kolejnego strażnika. Najpierw zawołałam go, a potem wskazałam na bagażnik.

Animacja

Otworzyłam bagażnik i gdy tylko kolejny goryl podszedł na tyle blisko do samochodu, pozbyłam się i jego, uderzając go drzwiami od bagażnika.

Animacja

Zabrałam mu mosiężny kastet i jego pasek. Przyjrzałam się też śmieciom, z których zabrałam opaskę uciskową.



Na przewodzie wiszącym na górze powiesiłam pasek i wjechałam na górę, pozbywając się ostatniego goryla. Mogłam to zrobić jedynie wtedy, gdy ten stał do mnie tyłem.

Animacja

W ten sposób stałam na tarasie. Teraz musiałam jakoś związać gagatka. Przecięłam przewód za pomocą noża i związałam nim goryla. Kawałek przewodu sobie zostawiłam, po czym weszłam wejściem przede mną do środka. W klubie nie schodziłam na dół. Musiałam sprawić, by ochroniarz stojący na dole został stąd wyrzucony. Zauważyłam, że lubi podglądać, więc zamierzałam to wykorzystać. Zabrałam lustro i jeden z kijów bilardowych.



Spróbowałam powiesić lustro na poręczy z prawej strony. Żeby to było możliwe, musiałam najpierw je do czegoś przywiązać. Połączyłam zatem kabel z paskiem. Teraz musiałam tylko użyć odpowiedniego węzła. Klikałam więc po kolei: 2, 3, 2, 1.



Pasek i przewód zostały związane. Połączyłam kij bilardowy z nożem i opaską uciskową, tworząc bagnet. Za pomocą bagnetu lekko odsunęłam zasłonkę. Goryl podszedł do niej, więc powiesiłam lusterko na poręczy.



Ochroniarz został wyrzucony na zewnątrz, a ja zostałam z Marchese sama. Porozmawiałam z Nin, moimi metodami, czyli mierząc do niego z broni.

Animacja

Gra przeniesie się do mieszkania Jamesa.

Mieszkanie Jamesa

Grasz jako James

Zamierzałem wydostać się z łazienki i udać się do kluby, by powstrzymać Silvie. Spojrzałem na zamek w drzwiach. Jeśli Silvia mówiła prawdę, powinien w nim znajdować się klucz. Był! Zabrałem antenę z radia i włożyłem ja w dziurkę od klucza, tym sposobem wypychając klucz, który spadł na podłogę. Z szafki na dole zabrałem rękawice i lustro. Wziąłem też pręt od zasłony prysznicowej. Za pomocą broni spłaszczyłem jeden z jego końców. Spłaszczonego pręta, użyłem na listwie podłogowej, zdejmując ją. Próbowałem zabrać kabel z radia, ale się nie dało. Nie mogłem go przeciąć skalpelem, bo popieścił by mnie prąd. Połączyłem zatem rękawice ze skalpelem, by posłużyły mi jako izolacja i rękawicami ze skalpelem przeciąłem kabel radia. Przewód połączyłem z anteną. Teraz wystarczyło go namagnetyzować, więc za pomocą skalpela, wyciągnąłem baterię z radia, którą połączyłem z przewodem z anteną. Antena została namagnetyzowana, więc użyłem jej na szczelinie w drzwiach i miałem klucz do łazienki.



Otworzyłem więc nimi drzwi i wyszedłem do salonu. Musiałem złapać tę dziewczynę. Nie miałem też zamiaru nosić przy sobie broni, więc ja ukryłem i udałem się do klubu.

Klub Raja

Tak jak się spodziewałem. Silvia mierzyła do niego z broni. Nie zamierzała jej odłożyć, za to stwierdziła, że jak już tu jestem, to mogę się do czegoś przydać. Widziałem jak zabija człowieka gołymi rękami, więc pomyślałem sobie, że zrobię to co każe. Podszedłem więc do biurka. Znalazłem dokumenty dotyczące zakupu salonu piękności, prezentu dla dziewczyny bossa, Mariki. Leżał tam też pierścień z dziwnym symbolem. Podobno Massimino czasami znikał z tym pierścieniem, twierdząc, że jedzie odwiedzić „Garnitury”. Zapytany co to takiego, niewiele nam zdradził, bo niewiele wiedział. Obejrzałem umowę sprzedaży nieruchomości, obejrzałem również pierścień. Przerysowałem symbole do swojego notatnika ( dzieje się automatycznie). Obejrzałem notatnik, gdzie wpisane było:

- koronowana głowa;
- węgielnica i cyrkiel;
- wilczyca;
- Gladius;
- Watykan.

Z kanapy zabrałem próbkę. Obejrzałem ją. Była to próbka żelu do włosów z salonu piękności „ magika Marika” z jego adresem. Podszedłem też do panelu na ścianie, otworzyłem go i zlokalizowałem sejf. Aby go otworzyć potrzebowałem szyfru składającego się z trzech cyfr.



W grze od tej pory możemy przestawiać między postaciami. Przestaw zatem na Silvie.

Silvia

Zamierzałam wydusić od Marchese jakieś informacje. Zapytałam go o Massimino, ale nie zamierzał mi zdradzić gdzie się on ukrywa. Zapytałam także o Jamesa , który był moim zleceniem oraz o sejf, pytając o kod. Uderzyłam go dwa razy, a potem wspomogłam się kastetem i ponownie spytałam o sejf. Podał mi więc kod, liczbę 804.

Przestaw na Jamesa

James

Podszedłem do sejfu, otwierając panel i wpisując do sejfu numer 804. Gdy to zrobiłem wcisnąłem OK.



W sejfie znalazłem dziwny skórzany pasek z cyframi. Miałem jednak inny problem, Silvia zamierzała zabić więźnia.

Animacja

Próbowałem ją od tego odwieść, mówiąc, że zabicie go w niczym jej nie pomoże i że życie jest święte.

Animacja

Niestety nie powstrzymałem jej. Silvia uciekła, a ja zostałem aresztowany. Szybko jednak zostałem wypuszczony.
Pojawiła się Silvia.

Kolejną opisywaną postacią jest Maurozio Tarso, znany jako Massimino, szef rzymskiej organizacji przestępczej.
Po krótkiej rozmowie przed domem, zostałem sam. Wróciłem więc do mieszkania.

Mieszkanie Jamesa

W mieszkaniu spotkałem Mario, który naprawiał telewizor. Ponieważ nie wyglądałem za dobrze, zaprosił mnie na swoją niezawodną kawę z dodatkami. Póki co musiałem odmówić. Po wyjściu Mario, użyłem pierścienia na laptopie. Uruchomiłem wyszukiwarkę internetową i kliknąłem na notatnik, by wpisać do wyszukiwarki hasło „nauka o symbolach” i wcisnąłem „szukaj”. Okazało się, że egzemplarz tej książki znajduje się w domu Św. Brigidy. W między czasie doszła do mnie wiadomość z telewizji o zastrzeleniu przed swoim domem Evoli. Kątem oka zauważyłem tam swoją zagubioną Biblię.

Animacja

Obawiałem się, że ktoś mógł ją znaleźć. Więc udałem się do rezydencji Evoli.

Rezydencja Evoli

Porozmawiałem w policjantem, a potem z redaktorem. Zapytałem go o Evolę i o reportera, który twierdził, że był tu przed policją i wyjątkowo zależało mu, żeby pozbyć się stąd policjanta. Wyraźnie coś ukrywał. Próbowałem pogrzebać w koszu na śmieci, po czym umieściłem na nim lusterko. Znalazłem coś przyczepionego pod spodem kosza, coś przyklejonego taśmą. Gdy dwójka policjant i reporter byli sobą zajęci, zajrzałem pod kontener i znalazłem swoją Biblię i organizer, pewnie należący do Evoli.






Opuściłem to miejsce i udałem się na Piazza Farnese.
Piazza Farnese – Dom Św. Brigidy

Wszedłem do domu Św. Brigidy. Siostra moim widokiem nie była zachwycona. Podobno bardzo bolała ją głowa. Porozmawiałem z nią na temat jej samotności, a głowa bolała ją z powodu kaca. Okazało się, że wypiła całą butelkę Grappy, którą jej dałem. Bała się, że jak siostra przełożona się dowie, zostanie stąd wyrzucona. Zapytałem o książkę z ich biblioteki, ale powiedziała mi, że na piętro wchodzić nie wolno, a ona sama się tam nie wybiera. Może mikstura na kaca, którą obiecałem jej przyrządzić zmieni jej zdanie na ten temat. Wróciłem zatem w stronę domu.

Bar

Po drodze wstąpiłem do baru i zapytałem Mario o lekarstwo na kaca. Dostałem butelkę wódki i dowiedziałem się, że resztę składników potrzebnych mi do stworzenia mikstury, znajdę w swojej lodówce. Wróciłem więc do mieszkania.

Mieszkanie Jamesa

W mieszkaniu w spokoju obejrzałem organizer. Znalazłem w nim dziwny, drewniany ołówek, zaś w samym notatniku znajdował się spis planowanych spotkań. Przewijały się nazwiska Massimino i tajemniczego Monsiniora. Przerysowałem sobie logo DreamRes do notatnika ( dzieje się automatycznie).



Zajrzałem do lodówki, z której zabrałem multiwitaminę, jajka, napój energetyczny i sos Tabasko. Do papierowego kubka nalałem trochę wódki, wbiłem jajko ( do kubka trafiło jedynie żółtko) i wlałem sosu Tabasko. Miałem lek na kaca. Opuściłem więc mieszkanie i wróciłem na Piazza Farnese.

Piazza Farnese – Dom Św. Brigidy

Wszedłem do domu i dałem siostrze lekarstwo na kaca, po czym podałem jej tytuł książki i chwilę później miałem ją już w swojej kieszeni. Kliknąłem na nazwy symboli, które wypisałem sobie w notatniku i otworzyłem książkę na właściwej stronie ( dzieje się to automatycznie):

- Koronowana głowa – Italia Turrita – uosobienie Wloch;
- Węgielnica i cyrkiel – symbol Mormońskiej loży;
- Wilczyca- symbol początków Rzymu;
- Gladius – to nie tylko broń używana przez Rzymian, ale również symbol włoskiego oddziału;
- Watykan – niestety nie miałem tego symbolu.

Kilku informacji jeszcze musiałem poszukać i kilku przyjrzeć się przyjrzeć. Przyjrzałem się zatem teczce z dokumentami Crostofora. Większość z nich uległa zniszczeniu, zachował się jedynie bankowy wydruk. Obejrzałem go. Numer konta był niekompletny. Połączyłem skórzaną bransoletkę z ołówkiem i otrzymałem kod. Użyłem kodu na bankowym wydruku. Trzy ostatnie pozycje idealnie pasowały do kodu.



Musiałem się tego dowiedzieć.

Na mapie pojawi się nowa lokacja.

Otworzyłem książkę Yallopa ponownie i kliknąłem na symbol z pierścienia. Nie znalazłem więcej informacji o symbolu składającym się z tych elementów. Oddałem książkę zakonnicy i opuściłem Dom Św. Brigidy. Udałem się do Bramy Św. Anny.

Brama Św. Anny – bank

Przyjrzałem się spacerującemu strażnikowi. Znałem go, to był Garard. Powiedziałem mu, że chce się dostać do banku, że założyłem tu konto już dawno temu. Ten chciał dowodu, więc pokazałem mu bankowy wydruk. Zostałem wpuszczony do banku.

Animacja

Po rutynowej kontroli mogłem podejść do bankomatu. Więc podszedłem do tego z lewej strony. Wpisałem numer z kodu ( ołówek ze skórzaną bransoletką), czyli : G3D5M1D0 i wcisnąłem „enter”.



Wybrałem „ Wydruk z wyciągu konta” i po jego wydrukowaniu, obejrzałem aktualny wyciąg z konta. Przyjrzałem się transakcją i sumie 650.500 tysiąca. Gdzieś już widziałem tę sumę. Połączyłem aktualny wyciąg z konta z dokumentami salonu piękności. Kliknąłem na koszt nieruchomości, który również wynosił 650.500 tysięcy, a potem na sumę na wyciągu bankowym. Dokładnie tyle samo kosztował salon piękności Massimino.



Miałem dowód. Massimino uzył tego samego konta bankowego, którym posługiwał się Evola. Miałem dowód na pranie brudnych pieniędzy. Musiałem zadzwonić do Silvii, ale nie tutaj.
Gra przenosi się do salonu piękności, gdzie właśnie znajduje się Silvia.

Salon piękności

Grasz jako Silvia

Porozmawiałam z właścicielką salonu, Mariką. Zamówiłam sobie zabieg, czyli opalanie, ale miałam czekać, a nie miałam na to ochoty. Musiałam jakoś wypędzić stąd jej pracownika i zostać z Mariką sama. Spojrzałam więc na tablicę ogłoszeniową i dowiedziałam się, że za zasłoną znajduje się Claudio. Kliknęłam na zasłonę i podsłuchałam rozmowę Claudia z jego klientką. Chłopak chciał być gwiazdą. Obejrzałam więc darmową próbkę żelu, po czym połączyłam ją z telefonem i zadzwoniłam do salony Mariki. Poprosiłam o rozmowę z Claudio i gdy odebrał zaprosiłam go na casting i to zaraz. Ten natychmiast opuścił miejsce pracy, a ja zostałam z Mariką sam na sam.



Porozmawiałam sobie z nią na wszystkie tematy, po czym zostałam zaprowadzona do pokoju, na opalanie. Gdy Marika wyszła, podeszłam do monitora wiszącego na ścianie i wybrałam na nim :” Wiadomości z Rzymu”. Dotyczyły one strzelaniny w klubie Raja. Poczekałam aż do monitora podeszła Marika i przeczytała tą wiadomość.



Przerażona zadzwoniła natychmiast do Massimino, wychodząc przez drzwi z prawej. Podsłuchałam, że Massimino wyśle jej wiadomość gdzie jest sms-em. Musiałam koniecznie zdobyć jej komórkę. Gdy zakończyła rozmowę i wróciła do mnie, zadzwonił dzwonek do drzwi, więc ponownie wyszła. Wtedy sięgnęłam po butelkę ziołowego ekstraktu stojący na półce na górze oraz butelkę , którą zabrałam z wnęki pod łóżkiem.



Buteleczkę z wnęki otworzyłam za pomocą noża, po czym połączyłam obie te buteleczki i ponownie umieściłam butelkę z połączonymi płynami do wnęki pod łóżkiem. Miałam nadzieję, że działanie tego olejku będzie teraz silniejsze. Wróciła Marika. Nagadałam jej, że łóżko jest niewygodne, że coś mnie na nim gniecie, więc sama je wypróbowała i zasnęła.

Animacja

Przeszukałam ją zatem i znalazłam telefon. Przeczytałam wiadomość od Massimina ( dzieje się to automatycznie) i już wiedziałam, gdzie się ukrywa.

Gra przenosi się do Jamesa, który w swoim mieszkaniu dzwoni do Silvii.

Mieszkanie Jamesa

Zadzwoniłem do Silvi i powiedziałem jej, czego się dowiedziałem. Umówiliśmy się, że spotkamy się w barze, na dole. Zamierzałem się tam od razu udać, więc wyszedłem.
W między czasie zapoznajemy się z instytucją zwaną I.O.R.

Bar

W barze natknąłem się na kardynała Brehmena, który wyraźnie na mnie czekał. Miałem nie wtykać nosa, w nie swoje sprawy. Nie chciałem z nim dyskutować, więc wyszedłem, by poczekać na Silvie na zewnątrz. Niestety nie pojawiała się. Pomyślałem, że może Mario ją widział, więc wróciłem do baru. Spojrzałem na dokumenty, które leżały na stoliku przed kardynałem. Była na nich pieczęć, którą już kiedyś widziałem. Musiałem na nie spojrzeć. Porozmawiałem więc z Mario. Najpierw zapytałem ją o Silvię, ale jej nie widział, a potem powiedziałem mu, że chciałbym rzucić okiem na dokumenty, które leżą na stoliku, przy którym siedzi kardynał. Poprosiłem, by odwrócił jego uwagę. Mario zrobił to koncertowo, wylewając na kardynała kawę.

Animacja

Wykorzystałem zatem sytuację i spojrzałem na dokumenty leżące na stole. List napisany był kilka dni temu przez biskupa Lavita, obecnego dyrektora IOR. Wyglądało na to, że dobrze zna kardynała i że zrealizował postanowienia ustalone podczas poprzedniego spotkania. Ale Brehmen nie powinien mieć żadnego związku z IOR. Wydawało mi się to bardzo dziwne. Na pieczęci Lavina znajdowała się Biblijna scena ofiarowania Izaaka. Przerysowałem ją do notatnika ( dzieje się to automatycznie).



Wrócili kardynał i Mario. Wkrótce potem ten pierwszy wyszedł. Również wyszedłem. Przed barem zadzwonił mój telefon. Odebrałem go. Telefon był bardzo dziwny. Wiedziałem, że złapali Silvie. Musiała zadzwonić potajemnie żeby mnie ostrzec, albo naprowadzić na miejsce, gdzie ją przetrzymują. Wiedziałem, że mój telefon nagrywa wszystkie przychodzące rozmowy. Miałem nadzieję, że uda mi się znaleźć jakieś wskazówki w odgłosach tła. Wróciłem zatem do mieszkania.

Mieszkanie Jamesa

Włączyłem komputer. Na pulpicie wybrałem NAZA Home Premium 4.0. Zgrałem zapis rozmowy z telefonu na laptop ( automatycznie)Silvia nic nie mówiła, ale rozpoznałem głos Massimino i ochroniarza z Rai. W tle słyszałem różne odgłosy i właśnie z nich musiałem wyłapać istotne wskazówki. Włączyłem odtwarzanie i co jakiś czas zatrzymywałem nagranie, musiałem wyłapać istotne odgłosy świadczące o miejscu:

- usłyszałem otwierające się drzwi autobusu, więc w pobliżu musiał być przystanek autobusowy;



- usłyszałem muzykę. Był to „ Jonasz” Giacomo Carissimiego;



- usłyszałem też jak ktoś z nich wspomniał o Galerii.



Miałem już wszystkie istotne informacje. Potrzebowałem mapy, więc wydrukowałem ją sobie ( dzieje się to automatycznie). Otworzyłem mapę – kliknij na nią ( pojawi się notatnik). Wygrałem najpierw w notatniku Giacomo Carissimi i symbol nutki umieściłem na mapie. W ten sposób na mapie pojawiły się cztery miejsca.



Teraz wybrałem w notatniku Galerie i ikonkę umieściłem na wszystkich czterech miejscach, które pojawiły się na mapie. W ten sposób zostały mi tylko dwa miejsca.



Na koniec wybrałem przystanek autobusowy i jego ikonę umieściłem na pozostałych na mapie dwóch obiektach. W ten sposób poznałem miejsce, w którym przetrzymywana była Silvia. Powinni znajdować się w pobliżu Galerii Alberta Sordi. Opuściłem więc mieszkanie i czym prędzej wsiadłem do samochodu i pojechałem do Galerii Alberta Sordi.

Galeria Alberta Sordi

Porozmawiałem z Wróżbitą, który był nico dziwny. Zapytałem go, czy widział ładną, czarnowłosą dziewczynę, ale miał w głowie tylko jedno, czyli namówienie mnie na wróżby. Po rozmowie spojrzałem na stolik, na którym leżał kolczyk, kolczyk Silvi.



Zapytałem o kolczyk Wróżbitę, a ten zaproponował mi układ. Jak wskażę pod którym kubkiem ukrywa się kolczyk, on powie mi gdzie go znalazł. Zaproponował mi więc grę w trzy kubki. Żeby się niepotrzebnie nie bawić, użyłem na stole namagnetyzowanej anteny i wskazałem kolczyk.



Nie był z tego zadowolony, ale powiedział mi, że kolczyk znalazł przy wejściu znajdującym się tuż przy budce telefonicznej. Spojrzałem zatem na plakat wiszących przy tych drzwiach. Zerwałem go i znalazłem pod nim rodzaj interkomu. Przyjrzałem się mu bliżej. Wiedziałem, że nagranie na nim mówi o jakimś szczególnym wydarzeniu , które „Garnitury” znają bardzo dobrze. Podpowiedź znalazłem w książce Yallopa. Była to data 1963. Taki numer wpisałem do interkomu i drzwi się otworzyły.



Znalazłem Silvie, która była przywiązana do krzesła, a nad nią stał Massimino, jego goryl i jego dziewczyna, Marika. Musiałem jej jakoś pomóc, ale jeszcze nie wiedziałem jak?

Przestaw na Silvie.

Grasz jako Silvia

Przesunęłam się z krzesłem maksymalnie w lewo, aż do przewodu. Niestety otrzymałam cios w twarz od Massimino, ale udało mi się użyć przedmiotu ( kliknij na niego) i uwolnić ręce.

Animacja



Wróciłam z krzesłem z powrotem, ale tym razem powędrowałam dalej w prawo i zatrzymałam się na poziomie czwartej świecy, licząc od lewej strony.



Przestaw na Jamesa.

Grasz Jamesem

Użyłem skalpela na bloku przyczepionym do kolumny między dwoma świecznikami.



W ten sposób udało się nam związać napastników i to teraz my byliśmy górą. Musiałem jeszcze tylko wyciągnąć z nich nazwisko osoby, która pociąga za sznurki. Chciałem to jednak zrobić swoimi metodami. Pokazałem więc Massimino pierścień, a potem dokumenty salonu piękności. Następnym miejscem, które musieliśmy odwiedzić był kościół Św. Apolinarego i tam właśnie pojechaliśmy.

Kościół Św. Apolinarego

Tu znajdował się grób mojego mentora Dellerio. Nie mogłem się skupić, więc Silvia zajęła się wszystkim.

Grasz jako Silvia

Spojrzałam na grób Monsiniora Antonio Dellerio. Tabliczka była przesunięta i bardziej czysta niż na innych grobach. Być może ktoś ją przesuwał. Spróbowałam ją przesunąć, mimo protestów księżulka, który opowiedział mi, kim dla niego był Dellerio. Tabliczkę zdjęłam za pomocą noża i odkryłam rodzaj sejfu. Niestety tekst nad zamkiem był po łacinie.



Potrzebny mi był mózgowiec, więc zawołałam Księżula.
Przestaw na Jamesa.

Grasz jako James

Na tabliczce znajdowała się zaczerpnięta w ewangelii łacińska inskrypcja. Był to fragment przypowieści o przewrotnym rolniku z Ewangelii Św. Łukasza, ale według mnie został zacytowany nieprawidłowo. Spojrzałem znaki na dole. Od razu domyśleliśmy się, że są to rzymskie liczby. Wiedziałem, że w systemie dziesiętnym M równa się 1000;C – 100; L – 50, a X to 10….. Ponieważ inskrypcja składała się z ewangelii Marka, Mateusza i Łukasza, to M+M+L , to 1000+1000+50 = 2050. Taki właśnie kod wpisałem w zamek szyfrowy.



Usłyszeliśmy dźwięk otwierającego się zamka. Silvia otworzyła grobowiec i oprócz ciała mojego mentora znalazła pergamin. Dotyczył tajnej loży. Był na nim symbol, który widzieliśmy na pierścieniu Massimino. Trafiliśmy na ślad bardzo potężnej organizacji….

Animacja

To już koniec kolejnego aktu gry.

Koniec.

Autor solucji: agusia16

Tytuł:
Shadows on the Vatican

Producent:
10th Art Studio

Wydawca:
Adventure Productions

Wydawca PL:
IQ Publishing

Rok:
2012

Platformy:
Windows

Wersja językowa:

Wymagania:
CPU:Pentium 4 2 GHz,
RAM:1 GB,2 GB RAM – Vista i Windows7,
karta grafiki 128 MB GeForce 5700

Strona producenta:
 Przejdź do strony

Teksty:

 Recenzja gry

 Solucja, przewodnik

 Save (zapisy) gry

 DOWNLOAD (pobierz)

Zrzuty ekranu:

Zobacz wszystkie zrzuty ekranu z gry